Een nieuw begin… of een goedmakertje?
“Je bent nog jong, je kunt altijd weer zwanger worden.”
“Gelukkig krijg je nu een tweede kans.”
“Dit kindje zal alles weer goedmaken.”
Woorden die bedoeld zijn als troost, maar die in werkelijkheid pijn doen. Alsof een nieuw kindje het verloren kindje kan vervangen. Alsof het gemis minder wordt, nu er weer leven groeit.
Maar niets is minder waar.
De zwangerschap brengt vreugde, maar ook angst. Hoop, maar ook schuldgevoel. En als je regenboogbaby er eenmaal is, wordt alles nóg ingewikkelder. Want de dagen vullen zich met voedingen, korte nachten en dat kleine lijfje in je armen. Je wordt opgeslokt door de waan van de dag, en juist daardoor begint het te wringen.
Want waar is de ruimte om te voelen?
Het verdriet is er nog, maar sluipt naar de achtergrond. Niet omdat het weg is, maar omdat het geen plek meer lijkt te hebben tussen de nieuwe drukte. En dan komen de momenten… Een geur, een liedje, een onverwachte herinnering – en ineens voel je het weer, rauw en pijnlijk.
Een nieuwe zwangerschap wist niets uit.
Een nieuw kindje vult geen leegte.
En soms is dat juist de moeilijkste realisatie.
Ik weet hoe dat voelt. Toen ik weer zwanger was, botste alles in mij. Blijdschap en rouw liepen door elkaar heen. Ik voelde me dankbaar en schuldig tegelijk. Alsof mijn liefde voor het ene kindje iets zou afnemen van het andere. Alsof ik moest kiezen. Maar dat hoeft niet.
Je mag beide voelen.
Je mag blij zijn én missen.
Liefhebben én rouwen.
Je hoeft geen kant te kiezen, en je hoeft het niet alleen te dragen.
Hoe ga je hiermee om?
- Sta jezelf toe om alles te voelen, zonder oordeel.
- Creëer bewuste momenten om stil te staan bij je verlies, ook als het leven druk is.
- Zoek steun bij mensen die begrijpen wat je doormaakt.
- Besef dat liefde niet verdeelt, maar zich vermenigvuldigt.
💛 Als je hier doorheen gaat en voelt dat je steun kunt gebruiken, weet dat ik er voor je ben.
Je hoeft dit niet alleen te doen.
Stuur me een berichtje, en we kijken samen hoe jij je eigen weg hierin kunt vinden.
