Een gesprek tussen twee vrouwen die beiden te maken hebben gehad met rouw, verdriet en het moeten missen van een dierbare.

Gina de Grootte startte DoodGelukkig na het overlijden van haar dierbare man Wim. Ze nodigde mij uit om met haar te praten over mijn boek Stilgeboren en mijn ervaringen over de miskraam en stilgeboorte missen van mijn 3 kindjes.

Hoe dit intense verdriet mijn leven een totaal andere wending gaf omdat ik na deze drie zwangerschappen geen levende kinderen kreeg. En dat terwijl mijn moederwens enorm groot was en nog is. Ik heb helaas tot mijn grote verdriet nooit luiers hoeven verschonen, geen flesjes gegeven, gebroken nachten gehad omdat mijn kindjes er niet zijn. Daar had ik echt alles voor over gehad.

 Ik mis elke fase van mijn kindjes en besefte recent dat ik nooit zelf oma zal worden. Dat besef raakt me en doet me pijn. Ik zal hen nooit zien opgroeien en heb geen idee hoe hen karakter is en of ze op voetbal zouden zijn gegaan of een andere sport. Dat zijn de dingen die ik mis. Het niet weten. Maar waarom mij dit is overkomen? Daarmee ben ik gestopt me dat af te vragen. Want ik krijg er nooit een antwoord op.

Mijn kindjes missen dat is een pijn en verdriet dat nooit weg gaat. Wat mij wel is gelukt is dat ik op een andere manier in het leven ben gaan staan.

Mijn kindjes zullen er altijd zijn. Zij zijn mijn drive om ervoor te zorgen dat andere vrouwen die dit meegemaakt hebben de levenskracht, het vuur in hen maar ook de zin in het leven weer terug te geven. Daarom heb ik ook de Stillborn Sisterhood opgericht. Daar komen we online samen om over onze verhalen te praten. Ik faciliteer en geef de vrouwen die aangesloten zijn tijd om te praten over hun verhaal.

Wat vaak terugkomt is dat ze zich alleen voelen, stuiten op onbegrip uit de omgeving en een enorme drempel voelen om zich te uiten in hun omgeving. Ook knaagt het aan hen dat vrouwen in hun omgeving welk kinderen krijgen en dat is confronterend en pijn.

Luister dit mooie verhaal wat je veel inzichten gaat geven hoe je jouw verdriet en verlies moet gaan accepteren.

Voel jij je alleen en heb je behoefte om je met gelijkgestemden te omringen dan is de Stillborn Sisterhood een veilige plek. Wij hebben aan een half woord genoeg. Het is een ontspannen omgeving waar zeker ook gelachen wordt. Het is niet zwaar, eerder wordt er op een luchtige manier over hetgeen ons is overkomen te praten.