Gun jij jezelf als mama van deze prachtige baby – die je hebt moeten loslaten – een middag waar liefde met een hoofdletter L bovenaan staat?

Aanmelden kan tot 1 juni 18.00 uur

dit is waar je naar verlangt:

Dat die intense rauwe pijn minder pijn gaat doen
Dat je het meest kostbare waar je naar hebt verlangt, hebt moeten loslaten en dat wil je het liefste ongedaan maken
Verlost worden van dat kloterige onmachtige gevoel dat je zo uit balans haalt
Ervaren dat anderen jouw pijn en verdriet begrijpen
Beseffen dat het leven doorgaat en daarin graag mee willen, maar hoe? Dat weet je niet.
Niet meer klem willen zitten tussen dat nare schuldgevoel en verlangen naar je baby
Je stilgeboren baby blijvend aandacht geven op een voor jou passende manier
Je liefde uitspreken voor jouw baby die je zo sterk voelt zonder dat je je bezwaard voelt
Dat jouw omgeving blijvend interesse heeft in het verlies dat jij moet doorstaan
Tips krijgen hoe je een fijn en gelukkig leven kunt hebben zonder je schuldig en verdrietig te voelen

Maar hoe is de realiteit?

Je voelt je onbegrepen
Je voelt je intens verdrietig
Je voelt je schuldig
Je voelt dat je leven voorgoed is veranderd met het verlies van je bab
Je voelt je alleen
Je omgeving staat niet voldoende stil bij jouw verlies (vooral na verloop van tijd)
De naam van je kindje wordt zelden genoemd, soms weten mensen het niet eens meer
Je blijft zitten met je pijn en verdriet en weet niet hoe je je leven weer structuur moet geven

Wanneer is deze dag iets voor jou?

Als je leven een draai wilt geven nadat je je onmachtig en alleen hebt gevoelt door het verlies van je stilgeboren baby of na je miskraam
Als je wilt horen hoe anderen hun leven weer opgepakt hebben
Je wilt ervaren dat ondraaglijke pijn door het verlies na deze middag een stuk draaglijker zal voelen als je ervaart hoe je het gemis ook kunt benaderen
Je wilt tips hoe je jouw omgeving op een voor jou passende manier kunt laten weten wat voor jou belangrijk is dat jouw baby er altijd is en zal blijven.
Stel je voor dat na 2 juni je meer verbinding voelt met je baby, hart en je leven lichter en luchtiger gaat voelen. Zou je dat willen?

zien we jou op 2 juni in Apeldoorn?

je bent van harte welkom

Op 2 juni vieren we de dag dat we moeders (en vaders) zijn van stilgeboren baby’s.

Zelfs in verdriet en gemis is het mogelijk om liefde te vinden. Herinneringen aan een stilgeboren baby verdienen een speciale plek in ons hart en leven. Het is belangrijk alle emoties rond de zwangerschap te omarmen, zowel vreugdevol als verdrietig. Dit geeft aan dat jouw baby waarde en betekenisvol is in jouw leven.

Tijdens rouw en heling is het belangrijk mild te zijn voor jezelf. Blijf koesteren wat er was en wees mild voor jezelf tijdens dit proces van rouw en heling. Met tijd en zorg zal het verdriet plaats gaan maken voor warme herinneringen en dankbaarheid voor de tijd die je hebt gehad met je baby toen je zwanger was. Laat de liefde die je voelt voor je kindje je leiden naar Apeldoorn, waar het veilig is om jezelf te zijn en er niet vreemd wordt opgekeken als je moet lachen of huilen. Alles mag en kan die middag.

Waarom deze dag?

Op de tweede zondag van mei vieren we elk jaar Moederdag. Een dag waarop veel moeders in het zonnetje worden gezet. Laten we ook vaders niet vergeten. Zij worden in het zonnetje gezet op de derde zondag in juni.

Sommige mensen zijn wel moeder of vader, maar hebben geen levend kindje meer. Dit zijn ouders die te maken hebben met ongewenste kinderloosheid bijvoorbeeld door stilgeboorte of een miskraam. Het is belangrijk om te erkennen dat ouderschap vele vormen kan aannemen en niet altijd zichtbaar is aan de buitenkant.

Voor wie is deze dag?

Voor moeders en vaders die te maken hebben met het verlies van hun kindje door een stilgeboorte, miskraam, buitenbaarmoerdelijke zwangerschap of waar het kindje kort heeft geleefd. Ouders die de behoefte hebben om andere ouders te ontmoeten die dit immense rauwe verlies ook hebben meegemaakt en hun verhaal willen delen. Ouders die het ondraaglijke leed wat ze elke dag meedragen een stukje dragelijker willen maken.

Ondanks het grote verlies draait alles in het leven ‘gewoon’ door. Leer hoe anderen omgaan met hun verdriet, gemis en pijn.

ontstaan dag voor babyverlies op 2 juni

Sinds 2023 is 2 juni ‘Dag Babyverlies’.

Als een moeder van de stilgeboren Tom (2006) en Tim (2007) wil ik dat een stilgeboorte nooit een zwijggeboorte wordt. Zowel vrouwen als mannen zwijgen vaak over hun pijn en verdriet omdat dat nu eenmaal zo normaal is. We stoppen ons verdriet wordt vaak weg, vooral als het al lange tijd geleden is gebeurd.

Dit raakt me diep, omdat ik uit eigen ervaring weet hoe ingrijpend dit verlies kan zijn in iemands leven en hoe essentieel het is om met deze tragische gebeurtenis (trauma) te leren leven. Ik ondersteun mijn cliënten hierbij.

Er zijn veel mensen die ouder zijn, maar geen levend kind hebben. Dit gemis is niet altijd zichtbaar. Ze hebben een stilgeboren baby gehad, een miskraam meegemaakt, of zijn om andere redenen ongewenst kinderloos.

Tijdens Moederdag en Vaderdag worden zij onbewust en bewust geconfronteerd en herinnerd aan hun verlies via de media. Het kindje waar ze naar verlangen en missen. Daarom heb ik deze dag in het leven geroepen.

Op 2 juni verdienen alle ouders die een stilgeboren baby hebben of die een miskraam hebben meegemaakt, EXTRA liefde, aandacht en een luisterend oor.

Iedere ouder verdient het om een knuffel, een arm om je heen, een luisterende oor te krijgen.

Want bij een miskraam of stilgeboorte ben en blijf je voor altijd de ouder van je kind. Daarom is het de hoogste tijd voor een dag die gewijd is aan deze moeders en vader en herdenken we hun zo gewenste kindjes die niet hier zijn.

FEITEN

1 juni is de dag voor het kind. Waar niet bij stilgestaan wordt is dat er jaarlijks van alle zwangerschappen in Nederland (180.000) 1 op de 5 vrouwen een miskraam krijgt en 7,7 op de 1.000 vrouwen krijgt te maken met een stilgeboorte. Het vermoeden is dat de cijfers in werkelijkheid hoger liggen, want niet elke miskraam wordt bij een huisarts of verloskundige gemeld.

Dit betekent dus dat bij een vriendinnen groep – van 5 vrouwen – er altijd één van hen statistisch gezien met een stilgeboorte of miskraam te maken krijgt.

Er is nog geen speciale dag voor ouders die een stilgeboren kindje of miskraam hebben gehad terwijl het elk jaar de tweede zondag van mei Moederdag is en de derde zondag van juni traditiegetrouw Vaderdag.

Eén dag in het jaar bewust stilstaan bij babyverlies om alle ouders die een kindje missen aandacht te geven is mijn doel. Want hier wordt niet voldoende bij stilgestaan.

Dag voor Babyverlies

Dag(en)

Uur(s)

Minute(s)

Second(s)

wie is desirée?

Ik ben Desirée van Nieuwenhoven, een vrolijke levensgenieter en trotse mama van twee prachtige stilgeboren jongens, Tom (2006) en Tim (2007). Hun korte leven werd abrupt beëindigd door de gemene zwangerschapsaandoening HELLP (Het HELLP-syndroom is een ernstige ziekte tijdens de zwangerschap, die levensbedreigend voor moeder en ongeboren kind kan zijn).

Het verdriet van mijn zoontjes heeft mijn karakter gevormd en diepe indruk op me achtergelaten. Hoewel het gemis pijnlijk blijft, heeft het mijn innerlijke kracht ook versterkt.

Mijn missie is glashelder: ik wil het schijnbaar onmogelijke mogelijk maken. Babyverlies een stem geven en zorgen dat stilgeboorte geen zwijggeboorte wordt. Ouders die dit verlies hebben meegemaakt praten zelden openlijk over het verlies van hun kindje.

Ik wil dat elke ouder die dit verdriet deelt, begrepen en gesteund wordt. Ze verdienen het om de pijn en het verlies dat ze voelen in een liefdevolle omgeving te kunnen delen.

Bekend van

OOGtv-ik-wil-stilgeboorte-besprekbaar-maken

speciale-dag-2-juni-linda alles rondom stilgeboorte bespreekbaar maken

VillaVdB-het-taboe-rondom-stilgeboorte-bespreken alles rondom stilgeboorte bespreekbaar maken

De-Stentor-Het-verdriet-achter-reclames-voor-Moederdag-13-mei-2023

Om mijn missie te bereiken sta ik regelmatig in de media. Ik gun elke ouder – die te maken heeft met stilgeboorte, miskraam of een buitenbaarmoederlijke zwangerschap – dat zij zich gehoord en gezien voelen. Elke ouder verdient die erkenning te krijgen, zeker bij een stilgeboorte of miskraam.